บทกลอน.. มองสะท้อนสังคมไทย......

ขุนเขาบอก:

มองสะท้อนสังคมไทย......

เหลืองแดงจะฆ่าแกงกัน. นั่นมันเป็นเรื่องปลายเหตุ
แต่เรื่องที่น่าสมเพช  คือเอาประเทศเป็นเป้าหมาย
จะฆ่ากันอีกกี่คน ทุกคนก็ไม่พ้นความตาย
แต่ประเทศถูกทำลาย. กี่แสนล้านความตายก็อย่าหมายได้คืน

ชีวิตช่างแสนเศร้า. เพราะเทพเจ้าเป็นผู้กำหนด
ต้องทนอยู่กับความรันทด. เพราะเขาตรากฎห้ามขัดขืน
ถูกบังคับให้ชื่นชม. หวานต้องอมขมต้องกลืน
ใครยืนหยัดขัดขืน. ปลายกระบอกปืนพร้อมเสียงขึ้นลำ

ขนมไทยชื่อสุดเสียว. นึกแล้วเชียว ข้าวเหนียมมะม่วง
ครึ่งชืวิตเห็นแต่ภาพลวง.  ติดบ่วงเพียงเราก้าวถลำ
อานาตตเรากำหนด. บริบทคือเราต้องจำ
วันนี้เราถูกกระทำ. ต้องจดจำใครทำกับเรา

แต่ชีวิตแบบไทยๆ  จะยังไงก็ต้องขยาย
เราเป็นเหมือนกบเลือกนาย. เหมือนวัวควายให้สรวมเขา
ยอมหมอบราบยอมคาบแก้ว. เพียงเพราะแม้วเป็นคนหูเบา
เปาปุ้นจิ้นยังมีจั่นเจา. พี่แม้วเล่ามีใครหรือยัง

เล่นเอาเถิดเล่นเอาล่อ. พระซุ้มกอยังเอาไม่อยู่
ตีหัวแม้วแล้วนึ่งปู. เพียงทั้งคู่มีเงินเป็นถัง
น่าสมเพสอ้างเหตุปล้น. เพียงผู้คนอยากลองกำลัง
จากประจวบถึงเมืองตรัง. ทักษิณดังด้วยไปป์บอม

บทสรุปควันธูปจาง. ร่างถูกย่างบนกองฟอน
ศักดินาฐานันดร  รั้งบรรจถรณ์กายซูบผอม
ประชาชนถูกปล้นฆ่า. เทวดาประทานพร
ที่กล่าวมาเพียงบทกลอน.  มองสะท้อนสังคมไทย......