torsdag 28 augusti 2014

"ปลายทางไม่เคยมีแสงสว่างรออยู่" อยากได้ประชาธิปไตย ต้องทำอย่างไร ก่อนอื่นต้องศึกษาค้นคว้าเรียนรู้ให้เข้าใจว่าประชาธิปไตยคืออะไร??แล้วสำรวจตัวเองว่าที่ผ่านมามีความพร้อมและเข้าใจในระบอบประชาธิปไตยถูกต้องหรือยัง ต่อไปค้นหาว่าอะไรคือสาเหตุของปัญหาที่ขัดขวางการสร้างประชาธิปไตยในสังคมไทย?? จะได้ไม่หลงทาง มีความเชื่อมั่นในตนเองไม่หวั่นไหวก้าวเดินอย่างแน่วแน่มั่นคงมุ่งหน้าสู่จุดหมายปลายทางเดียวกัน คือสร้างระบอบประชาธิปไตยที่แท้จริงให้เกิดขึ้นในสังคมไทย..เพื่อปวงชนชาวไทยทุกคน.



“ประยุทธ์” แต่งชุดทหารปฏิบัติหน้าที่นายกรัฐมนตรี วันแรก อนุมัติงบประมาณกว่า 1 แสนล้านบาท
 ไทยมีรัฐบาลทหารเหมือนพม่าในอดีตเมื่อ ๒๐ ปีที่ผ่านมา.."คสช."ปิดประเทศ ทำประเทศฉิบหาย





big60
28 สิงหาคม 2014 - 06:18

ในความคิดเห็นส่วนตัว ที่เขาทำครั้งนี้ไม่ใช่การแก้ปัญหา แต่เป็นการเพิ่มปัญหาใหม่ที่ใหญ่กว่าเข้ามา ยังยืนยันความคิดเดิม เรื่องจะไม่ปะทะจนรู้แพ้รู้ชนะ ระหว่างคนสองความคิด มันยากหลีกเลี่ยง เพราะดันมีคนไปตอกลิ่มความแตกต่างให้กลายเป็นความแตกแยก จนพัฒนาไปถึงไม่ยอมอยู่ร่วมโลกกันไปแล้ว

ในเมื่อเป็นแบบนั้น มันจะแก้ยังไงหล่ะ แก้ที่ฝ่ายเราก็ไม่ได้ เพราะที่ไม่ยอมอยู่ร่วมโลกคือฝ่ายเขา ถึงเขายอมให้เราอยู่ร่วมได้ ก็ต้องยอมให้เขากดขี่เอาเปรียบทุกอย่าง เขาจะทำอะไรก็ต้องปล่อย ต่อให้ปิดประเทศก็ต้องยอมเขา แต่เมื่อนานไปผลร้ายคือความอดอยากทุกข์ยากมาถึงจริงๆ ก็คงไม่สามารถทนทานได้

สรุปว่าเลี่ยงวันนี้ ก็ยากจะหลีกวันหน้า ไม่ได้เป็นเพราะเรา แต่เป็นเพราะระบอบของเขามันมีจุดด้อยที่ไม่ยอมแก้ไขเอง เขาเรียกว่าไม่ยอมพัฒนาตัวเองให้ไปกับโลกได้เพื่อความอยู่รอด แต่จะดึงดันบังคับโลกทั้งใบให้มาเข้ากับตนกลุ่มเดียว ซึ่งมันเป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้ และเป็นเรื่องแส่หาความหายนะใส่ตนเอง

อีกอย่าง มาโทษเราไม่ได้หรอก เราไม่คิดทำลายหรือลงมือทำลายเขาเลยแม้แต่น้อย จนถึงทุกวันนี้ก็ไม่ได้ทำ ลองลำดับดูซิ มีตอนใหนที่เราทำลายเขา ตั้งแต่ไอ้ลิ้มกู้ชาติให้บังยึดอำนาจ แล้วยึดทำเนียบ ยึดสนามบิน เลยมาถึงไอ้มาร์คกระชับพื้นที่ และสุดท้ายพึ่งผ่านหมาดๆ ไอ้เมือกปิดกรุงเทพฯ ขวางการเลือกตั้ง

แต่ละอย่างมันทำลายตัวเอง ประจานตัวเองไปทั่วโลก จากที่เคยแข็งแกร่งปานหินผา อยู่ดีๆก็เอายำเล่นจนเป็นเละเป็นเต้าหู้ ไครทำให้ ไม่มีเลย เขาทำลายตัวเอง เพื่อรักษผลประโยชน์ความได้เปรียบทางสังคมของเขาทั้งนั้น จะเรียกว่า งก จนหน้ามืดก็คงไม่ผิด ครั้งนี้เขาก็ไม่ได้ มีแต่เสียหายหนักขึ้นไปอีก

และนี่ก็เป็นปราการด่านสุดท้ายที่เขางัดออกมาใช้ เรียกว่าหมดลูกหมดดินแล้ว หมดนี่เขาก็พ่ายแพ้ของเขาไปเอง โดยไม่มีไครไปทำอะไรให้ แต่จะแพ้ภัยตัวเอง รออีกไม่นาน หายนะใหญ่ยังไงก็คงมาเยือนประเทศไทยแน่นอน นั่นแหละคือการประจานตัวเองเป็นครั้งสุดท้ายก่อนหายนะของเขา ไม่นานจะเห็นเอง

แต่แม้หายนะใหญ่มาถึง และเขาก็หมดทางปฏิเสธความเลวร้ายของกลุ่มเขาเองได้ เขาก็ไม่ได้คิดจะยอมไปหรอก กอดอำนาจและผลประโยชน์ไว้จนลมหายใจสุดท้ายนั่นแหละ มันกลายเป็นสันดานยากจะเปลี่ยนไปแล้ว เมื่อนั้นแหละ ความวิปโยคใหญ่จะมาเยือนเมืองไทย "ปลายทางไม่เคยมีแสงสว่างรออยู่"

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar