ขุนเขาบอก : แย่งสตรีหน้าไม่อาย...สัจจะหาย กลายเป็นโจร ปล้นอำนาจ คุกเข่าอาเศียรวาท นำประกาศ เป็นกฎหมา ตรากฎหมาย ติดความตาย ใส่ชฎา ทำตามพระ”ท่านขอมา” มวลมหาประชาชน....

ขุนเขาบอก :

แย่งสตรีหน้าไม่อาย...

สัจจะ ไม่มีในหมู่โจร ฉันได
ประชาธิปไตยไทย ย่อมเสื่อมได้ ฉันนั้น
กี่รัฐบาล ที่เผด็จการ ประชาทัณฑ์
อ้างฟ้าอำพัน ลงทัณฑ์ ประชาชน

โหนเจ้า เอาชื่อเขา มาเร่ขาย
ยัดเยียดความตาย ศพเรียงรายกลางถนน
ชนหญิงชาย ไหงกลับกลาย เป็นทรชน
ยัดข้อหาทุกคน โยนความผิด ติดหมายตาย

คุกคาม ตามทุกรุ่น สกุลวงศ์
กล่าวหาว่าโกง สกุลวงศ์ฉิบหาย
คนหนึ่งทำ คนหนึ่งคิด ผิดจนตาย
คนหนึ่งหญิงคนหนึ่งชาย กลายเป็นทาสอำมาตยา

สัจจะหาย กลายเป็นโจร ปล้นอำนาจ
คุกเข่าอาเศียรวาท นำประกาศ เป็นกฎหมา
ตรากฎหมาย ติดความตาย ใส่ชฎา
ทำตามพระ”ท่านขอมา” มวลมหาประชาชน

คนหนอคน อ้างจนตรอก ออกไม่ได้
ยอมเข่นฆ่าประชาธิปไตย ความเป็นไทโกลาหน
ขี้ไม่ออก มันยังบอก อย่ากังวล
เป็นนายกได้ทุกคน หัวหน้าโจรพ่อคนดี

ตรูละอาย ชาย “พิเรน” เป็นนายก
หวนละลึกถึงคางคง ขึ้นวอทองคล้องผ้าสี
เหมือนกิ้งก่า ได้สรวมทองมองดูดี
เป็นผู้ชายไร้ศักดิ์ศรี แย่งสตรีหน้าไม่อาย...

ขุนเขาจากแดนไกล,


เป็นนายก เรื่องง่ายง่าย สบายบรื๋อ
ไม่ว่าตือ กระบือตุ่น ตระกูลเห้
บ้านักร้อง ย่องดารา บ้าลิเก
ทั้งตาเหล่ เขเอียง เรียงเข้ามา

นี่มันเมือง สาระขัน ของฉันโว๊ย
จะกอบโกย โรยกุหลาบ อาบเลือดฉาน
ย่อมทำได้ หลากหลายสิ่ง ทั้งยิงฟัน
ได้ทั้งนั้น ฉันไม่แคร์ ตอแหลแลนด์

ฉันคนดี ผีย่อมคุ้ม อุ้มแต่พวก
หัวหูหนวก แก่งึกงัก นี่หลักฉัน
ฉันชี้ไม้ กลายเป็นนก ยกก้นกัน
ทุกสิ่งนั้น ฉันกำหนด หมดทั่วไทย

เรื่องลักวิ่ง ชิงปล้น คนเพศแม่
ฉันไม่แคร์ นักหรอก จะบอกให้
เรื่องจิ๊บจ๊อย น้อยนิด คิดไปใย
เรื่องหญ่ายใหญ่ บรรลัยวอด ฉันยอดคน...เรื่องแบบนี้ซิ ฉันถนัด

Equality,