lördag 2 augusti 2014

ขุนเขาบอก : มึงไม่เขินกันบ้างหรือไง....เทวดาลงมาโปรด สมประโยชน์กันทั่วหน้า จะเป็นหมูหรือเป็นหมา หากเทวาสนับสนุน เป็นคนดีโดยฉับพลัน อยู่กินกันอย่างสมบูรณ์ จากขี้ข้ามาเป็นขุน ขอบพระคุณเทวดา............


ขุนเขาบอก :



มึงไม่เขินกันบ้างหรือไง....  



รัฐบาลคนดี   กำลังจะกลับมา
เตรียมใจเถิดประชา   ฝรั่งมังค่าพากันหนี
คนไม่ดีไม่มีสิทธิ์    เนรมิตแต่คนดี
รอตราตั้งนั่งสุขขี   พ่อคนดีผู้มีบุญ



ทวดาลงมาโปรด   สมประโยชน์กันทั่วหน้า
จะเป็นหมูหรือเป็นหมา   หากเทวาสนับสนุน
เป็นคนดีโดยฉับพลัน   อยู่กินกันอย่างสมบูรณ์
จากขี้ข้ามาเป็นขุน   ขอบพระคุณเทวดา



อ้างเทวาให้ตราตั้ง    เตรียมตัวนั่งบัลลังก์ใหญ่
ตีนเหยียบหน้าประชาไท   แต่งตั้งใครใช่บัญหา
เห็นนรกอยู่รำไร    แต่ไฉนไม่นำพา
เศรษฐกิจติดป่าช้า    ยังมีหน้ามารำปืน



อัยการยังทำศึก   ปิดผนึกเสรีภาพ
กดหัวไพร่ให้ก้มกราบ   จ้องกำหลาบหากขัดขืน
ศักดินาตราตั้งให้    แต่กับไพร่ให้ลูกปืน
อิสรภาพถูกข่มขืน   ความสุขคืนเผด็จการ



วันฝนตกขี้หมูไหล   คนจัญไรได้นั่งหน้า
หน้าสลอนตอนสรรหา   ครึ่งสภา ท.ทหาร
เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง   รับส่วนแบ่งอธิการ
นายตำรวจนายทหาร   นักวิชาการวิชาเกิน



ปฏิรูปเต็มรูปแบบ   ให้อีแอบได้อยู่สุข
ประชาชนโดนตีนจุก   คืนความสุขสรรเสริญ
แถมยัดเยียดตัวตลก   ทั่นนายก”พ่อมหาจำเริญ”
อ้างตามโพลล์โก้เหลือเกิน  มึงไม่เขินกันบ้างหรือไง....




ขุนเขาจากแดนไกล.


.........................................


ประเทศนี้ พวกข้านั้น สำคัญใหญ่
มีหัวใจ ใสซื่อบื้อ แต่ดื้อศีล
ไม่ฉ้อโกง แค่เกาะแกะ แทะเขากิน
ไม่ปล้อนปลิ้น แค่ลิ้นยาว พราวเล่ห์กล

ชอบจุ้นโน่น สั่งนี่ ชี้ไปทั่ว
พวกของตัว หัวยันหาง หมางไม่สน
ฝ่ายตรงข้าม แค่ความคิด ริดรอนรน
พวกหัวคน ปนหมูหมา หน้าไม่อาย

สอนอชอ ยอหอ ย่อย่อย่อ
พวกหัวตอ หัวตีบ หีบหำเหี่ยว
นึกว่ามี แต่พวกเอง เจ๋งฝ่ายเดียว
เลยไม่เหลียว แลมอง ผองประชา

ใครเสือกใช้ ให้แต่งตั้ง พวกงั่งเอย
ไม่มีเลย เคยเห็นหัว พวกชั่วช้า
คิดเพียงแต่ กดให้ต่ำ ย่ำประชา
เพื่อพวกข้า จะได้อยู่ คู่บัลลังก์

นายก็ง่าว บ่าวก็โซ โง่ไม่ต่าง
มันไม่ห่าง อย่างที่บอก หลอกเช้าค่ำ
ไม่ต้องมา หลอหน้าชั่ว ซี้ซั้วนำ
พวกใจดำ ย้ำแต่ศีล กินนอกใน

เจ้านายจ๋า ขี้ข้าครวญ เชิญชวนท่าน
โปรดสงสาร เห็นใจ เหล่าไพร่บ้าง
โง่จนเจ็บ มายาวนาน เหนียงยานคาง
ปล่อยไพร่สร้าง สรรค์สิทธิ์ คิดกันเอง...อย่ากดหัวกันนักเลย นี่มันศตวรรษที่21แล้ว

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar